Jak się odnaleźć?
Nie tylko w chorobie, ale w życiu całym chcemy wszystko zrozumieć, ale przecież prawda jest często ukryta, a my sami nie do końca (choć o tym nie wiemy) jesteśmy gotowi na jej przyjęcie. Jest w życiu miejsce na tajemnicę, którą powoli, z pomocą Ducha Świętego możemy odkrywać.
zdjęcie: Loft Gallery
2023-05-22
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 16, 29-33
VII tydzień wielkanocny
Parę dni temu rozmawiałam z Markiem. Choruje od kilku lat, choroba postępuje i powoduje, że zmienia się nie tylko jego ciało, ale także myśli, emocje, relacje i cała sfera duchowa. Ostatnio przechodził kolejny kryzys zdrowotny, który spowodował, że, jak mówił, jego świat rozsypał się w kawałki. Opowiadając mi o tym, próbował poukładać te kawałki i dodać nowe, o których istnieniu do tej pory nie wiedział.
Nie tylko w chorobie, ale w życiu całym chcemy wszystko zrozumieć, ale przecież prawda jest często ukryta, a my sami nie do końca (choć o tym nie wiemy) jesteśmy gotowi na jej przyjęcie. Jest w życiu miejsce na tajemnicę, którą powoli, z pomocą Ducha Świętego możemy odkrywać. Samo zrozumienie i wiara w słowa Jezusa nie spowoduje, że w trudnych sytuacjach zawsze będziemy umieli się odnaleźć. Podobnie jak apostołowie w Ogrójcu rozproszyli się i zostawili Jezusa samego w chwili męki i śmierci.
Pocieszające jest to, że Jezus patrzy z miłością na nasze poszukiwania, staranie, aby uwierzyć i zapewnia, że w tej drodze nigdy nie jesteśmy sami. Trudne sytuacje nie zostaną nam odebrane, ale zawsze jest z nami Ojciec, który z czułością nam towarzyszy.
