Kodeks szczęśliwych
Można spojrzeć na osiem błogosławieństw jak na kodeks niebotycznych, nieosiągalnych wymagań. Kontemplować ich pełnię w życiu naszego Zbawiciela. Można też spojrzeć tak, jak Jezus patrzy na moje serce i serca ludzkie, widząc w nich te poszczególne dary i ucieszyć się wzrastającym w nas Królestwem Bożym.
zdjęcie: Loft Gallery
2023-06-12
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 5, 1-12
X tydzień zwykły
Dzisiejsza Ewangelia rozpoczyna się od słów Jezusa: „widząc tłumy usiadł i nauczał: błogosławieni, którzy…”. Analogicznie w tekście Łukasza 6, 20-23 czytamy: „podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: błogosławieni wy, którzy ...”. Jezus patrzy na tłumy i na apostołów uważnym, głębokim spojrzeniem i dostrzega szczęśliwe serca.
Ubodzy w duchu to ci, którzy mają świadomość, że są stworzeniami i wszystko kim są i co posiadają, jest darem. Nie stawiają na duchowy sukces. Są zależni od Boga, otwarci na Jego wezwania, śpiesznie idą za Barankiem, dokądkolwiek się uda. Do nich należy Królestwo Niebieskie.
Serca, które płaczą to te wypełnione smutkiem z powodu własnych lub cudzych grzechów, cierpieniem z powodu trudu życia na ziemi, chorób i utratą bliskich. One są pocieszane.
Cisi to ci, którzy są blisko Serca Jezusowego. Nie są bierni czy obojętni, ale porzucili hałaśliwą, pozorną aktywność. Nie stosują przemocy, choć znajdują się w niekorzystnej sytuacji. Trwają przed Bogiem na modlitwie błagalnej. Oni posiądą na własność ziemię.
Łaknący sprawiedliwości i cierpiący prześladowania dla niej to ci, dla których istotną jest sprawiedliwość Boża: to znaczy zbawienie ofiarowane wszystkim ludziom, sprawiedliwość człowieka: dobre uczynki, przestrzeganie praw, moralność oraz sprawiedliwość społeczna. Są gotowi cierpieć dla sprawiedliwości, czasami aż do heroizmu, znosić wyśmiewanie, sprzeciw i różne konsekwencje swojej postawy płynące nawet od najbliższych. Oni będą nasyceni i otrzymają wielką nagrodę w niebie.
Miłosierni to okazujący współczucie i powstrzymujący się od sądzenia. Litują się nad innymi na wzór litości Bożej. Jest to pełna czułości miłość, przebaczenie, wyrozumiałość i dobroć. Oni doświadczą na sobie miłosierdzia.
Czyste serca to te stworzone na nowo. Nie są już kamienne ale z ciała. Mieszka w nich Bóg i rozświetla je swoją łaską i przejrzystością. Będą mogły patrzeć na Boga.
Ci, którzy wprowadzają pokój, zaczerpnęli pokoju, który Jezus zostawia i daje, inny niż ten który daje świat. Żyją Ewangelią. Burzą mury uprzedzeń i wrogości między ludźmi. Nazywają się synami Bożymi.
Można spojrzeć na osiem błogosławieństw jak na kodeks niebotycznych, nieosiągalnych wymagań. Kontemplować ich pełnię w życiu naszego Zbawiciela. Można też spojrzeć tak, jak Jezus patrzy na moje serce i serca ludzkie, widząc w nich te poszczególne dary i ucieszyć się wzrastającym w nas Królestwem Bożym.
