Nie zatrzymujmy Jezusa
Nie możemy zostawiać naszego osobistego doświadczenia spotkania z Jezusem wyłącznie dla siebie. Nie możemy też wkładać Go w ramy naszego ludzkiego myślenia i oczekiwań. Mamy iść do innych i dzielić się z nimi swoim świadectwem, nieść im Jezusa i Jego Słowo, aby i oni zapragnęli Go spotkać.
2023-09-06
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 4, 38-44
XXII tydzień zwykły
Dzisiejsza Ewangelia choć skupia się głównie na cudach, które czynił Jezus, to jednak pokazuje nam też kilka ważnych kwestii, które możemy odnieść do naszego życia duchowego. Po pierwsze wartość wstawiennictwa. Ewangelista Łukasz pisze, że gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, a teściowa Piotra leżała z gorączką to „prosili Go za nią”. I Jezus na ich prośbę uzdrowił ją. Z kolei dalej św. Łukasz opisuje, że „o zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego”. Jezus w odpowiedzi na to kładł ręce na każdego i uzdrawiał. Jak ważne jest to, abyśmy w modlitwie przynosili do Jezusa wszystkich, którzy potrzebują pomocy, uzdrowienia czy jakiejkolwiek łaski.
Druga ważna kwestia to poszukiwanie Jezusa. W Ewangelii czytamy, że udał się na miejsce pustynne, a tłumy szukały Go i przyszły do Niego. Jednak nasuwa się pytanie o motywację ich poszukiwań. Czy szukały Go ze względu na Niego samego, czy też na cuda, które czynił? Warto pamiętać, że nie zawsze będzie nam łatwo odnaleźć Jezusa w naszej codzienności, zabieganiu, hałasie. Nieraz potrzebujemy zatrzymać się, wyjść na pustynię, czyli wejść w ciszę, by spotkać Jezusa. Ale zapytajmy też siebie, jaką mamy motywację? Czy szukamy Jezusa, bo chcemy, by coś dla nas zrobił? Czy po to, by spotkać się z Nim osobiście i usłyszeć Jego Słowo? Ale może się też zdarzyć, że podobnie jak tłumy w tym fragmencie Ewangelii będziemy chcieli zatrzymać Jezusa, żeby mieć Go wyłącznie dla siebie. Ale skoro tłumaczył im, że także innym miastom musi głosić Dobrą Nowinę to znaczy, że i my nie możemy zostawiać naszego osobistego doświadczenia spotkania z Jezusem wyłącznie dla siebie. Nie możemy też wkładać Go w ramy naszego ludzkiego myślenia i oczekiwań. Mamy iść do innych i dzielić się z nimi swoim świadectwem, nieść im Jezusa i Jego Słowo, aby i oni zapragnęli Go spotkać. Najważniejszą misją Jezusa było głoszenie Dobrej Nowiny. Natomiast cuda były wyłącznie potwierdzeniem głoszonej nauki. Prośmy Go o łaskę przylgnięcia do Niego naszym sercem przez modlitwę, słuchanie Jego Słowa, pełnienie Jego woli. A Jezus sam z pewnością będzie dokonywał cudów w naszym życiu.
Panie Jezu, dziękuję Ci za to, czego uczysz mnie poprzez dzisiejszą Ewangelię. Kształtuj moje serce, bym stawała się Twoim wiernym uczniem i świadkiem i niosła Ciebie wszędzie tam, gdzie mnie poślesz. Chcę nie tylko mówić innym o Tobie, ale każdego do Ciebie przyprowadzać.
