Budować czy niszczyć?
Doświadczenie życiowe pokazuje mi, że niszczenie przychodzi nam, ludziom, od dzieciństwa dużo łatwiej niż budowanie.
2023-09-11
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 6, 6-11
XXIII tydzień zwykły
Nawrócenie to zmiana myślenia. Czy łatwo zmienić myślenie? Uwolnić się od nawyków i utartych kolein? Dzisiejsza Ewangelia, a nawet moje własne życie, pokazuje mi, że czasami jest to wręcz niemożliwe. Faryzeusze jako najbardziej religijni i wykształceni ludzie tamtej epoki również byli dla Boga ukochanymi dziećmi. Dlatego Jezus podejmuje próbę pokazania im, na czym polega świętowanie szabatu, tzn. przede wszystkim na triumfie dobra i życia. Pomimo, że zna ich zakłamane myśli, że „spogląda” w ich głowy pełne przepisów i zasad, w swojej bezgranicznej miłości chce ich zachęcić do czegoś nowego. Uzdrawia człowieka z niewładną prawą ręką, dając mu tym samym nową jakość życia, radość, wolność od cierpienia, możliwość pracy, nowy status społeczny. To tak jakby zachęcał do radowania się razem z obdarowanym, właśnie do świętowania i uwielbiania Boga. Jednak co jest łatwiejsze: życie ocalić czy zniszczyć? Doświadczenie życiowe pokazuje mi, że niszczenie przychodzi nam, ludziom, od dzieciństwa dużo łatwiej niż budowanie. Niemowlę ze śmiechem burzy wieżę z klocków. Niedawno mój wnuczek z radością rozebrał budowlę z Lego, którą z trudem złożyłam. Czasami niszczymy relacje, zdrowie, związki. Alkoholik niszczy własne ciało. Do tego wszystkiego nie potrzeba specjalnej siły. Budowanie domaga się od nas trudu w każdej dziedzinie. Bóg natomiast uzdrawia, rozświetla duszę, dźwiga swoją łaską z upadków, ocala życie na wieki. Faryzeusze byli zamknięci na takie widzenie rzeczywistości, wpadli w szał i zastanawiali się, co by w złości uczynić Jezusowi.
