Galilea codzienności
Ty, który pamiętasz o moim trudzie, oczach mokrych od łez, jak wilgotny piasek nad Tyberiadzkim jeziorem, naucz mnie dostrzegać Ciebie od pierwszego brzasku dnia w codziennej mojej Galilei.
2024-04-05
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 21, 1-14
Piątek w Oktawie Wielkanocy
W doświadczeniu ruin mej duchowej konstrukcji,
we mgle zapędzonych świtań i zmierzchów
daleko od brzegów wieczności
w blasku pozłacanego materializmu
i ja nie rozpoznaję Ciebie jak tamci.
A TY –
nie zniechęcony, wytrwały
przychodzisz na początku dnia i składasz dary, których liczba przewyższa 153 ryby.
TY BÓG
rankiem zachęcasz – przyjdź!
i w kawałku CHLEBA podajesz następne godziny życia.
TY BÓG
który pamiętasz o moim trudzie, oczach mokrych od łez, jak wilgotny piasek nad Tyberiadzkim jeziorem,
naucz mnie dostrzegać CIEBIE od pierwszego brzasku dnia w codziennej mojej Galilei.
