Życie po zmartwychwstaniu
Panie Jezu, który jesteś naszym Zmartwychwstaniem i Życiem, umacniaj w nas wiarę w to, że nasze życie nie kończy się tu na ziemi, ale że będzie trwało wiecznie. Daj nam pragnienie nieba i świętości, abyśmy nie byli przywiązani do tego, co doczesne, ale dążyli do tego, co czeka nas w niebie.
2024-06-05
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mk 12, 18-27
IX tydzień zwykły
Sytuacja opisana w dzisiejszej Ewangelii dobitnie pokazuje nam jak nieraz i my jesteśmy mocno skupieni na naszym doczesnym życiu i jak bardzo brakuje nam zrozumienia i wiary w to, co Bóg dla nas przygotował w niebie. Być może i my – podobnie jak saduceusze, którzy przyszli do Jezusa – próbując wyobrazić sobie jak będzie wyglądało nasze życie po zmartwychwstaniu, porównujemy je do życia, które obecnie prowadzimy. Jak trudno naszym ludzkim umysłem pojąć Bożą rzeczywistość. Jednak ze słów Jezusa, który odpowiada saduceuszom, możemy wydobyć pewną bardzo istotną wskazówkę. Powiedział im: „Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej?”. Do tego, co czeka nas w przyszłości zbliżamy się przez poznawanie Pisma Świętego, czytanie go i rozważanie, by lepiej poznać i zrozumieć Bożą rzeczywistość. A przez czytanie Pisma Świętego, gdy poznajemy, jaki jest Bóg, wzrasta w nas pragnienie przebywania z Nim teraz i w wieczności. Pojawia się także coraz większa tęsknota za niebem. Tym samym wzrasta nasza wiara w to, że Bóg jest wierny swojej obietnicy i ma dla nas miejsce w swoim Domu. Bo jak Jezus podkreśla: „Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych”. On jest wciąż ten sam, niezmienny, wierny zawartemu przymierzu. On jest! I kiedy zbliżamy się do Niego, zaczynamy widzieć więcej i przeżywamy swoje życie na tej ziemi w perspektywie wieczności. Wszystko, co teraz robimy: nasze życiowe powołanie, relacje, praca, odpoczynek – ma nas zbliżać do nieba.
Panie Jezu, który jesteś naszym Zmartwychwstaniem i Życiem, umacniaj w nas wiarę w to, że nasze życie nie kończy się tu na ziemi, ale że będzie trwało wiecznie. Daj nam pragnienie nieba i świętości, abyśmy nie byli przywiązani do tego, co doczesne, ale dążyli do tego, co czeka nas w niebie.
