Kim są owi szczęśliwi?
Tych wszystkich ludzi Jezus nazywa szczęśliwymi, choć wspomniane cechy nie zapewniają w życiu ziemskim sukcesu i zwycięstwa, raczej mogą być uznane jako słabość. Ziemska historia Jezusa pokazuje, że On również wybrał tę słabość.
zdjęcie: Loft Gallery
2024-06-10
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 5, 1-12
X tydzień zwykły
Ubodzy w duchu to ci, którzy zdecydowali się w pełni oddać swoją duchową drogę Bogu. Nie liczą i nie gromadzą duchowych dóbr. Otwarci na to, co przynosi dzień, bo przecież każde wydarzenie może być okazją do okazania męstwa albo ofiarowania się w uległości. Najczęściej mają puste ręce wyciągnięte do nieba. Otrzymają Królestwo Niebieskie.
Płaczą ci, którzy zdobyli się na wysiłek odpuszczenia w imię Miłości. Ich głęboko zranione serce zrezygnowało z odwetu, uszczypliwości i pokusy zgorzknienia. W ciszy, która pozostała, z oczu polały się łzy. Oni będą pocieszeni.
Łagodni to ci, których droga jest kamienista i prowadzi przez liczne doliny. Ich serca nie pokryły się twardą skorupą, aby przetrwać, ale zmiękły i złagodniały. Bóg, któremu się nieustannie powierzają, uczynił ten cud. Oni posiądą ziemię.
Spragnieni sprawiedliwości to ci, którzy mają głębokie spojrzenie. Patrząc w koło, dostrzegają przeróżne niezaspokojone potrzeby w swoich braciach. Robią co mogą i mierzą się z własną słabością. Wołają do Boga o pomoc. Oni będą nasyceni.
Ludzie miłosierni mają miłosierne oczy, uszy i usta. Można im powierzyć własną nędzę, nie bojąc się odrzucenia. Można liczyć na ich modlitwę. Oni dostąpią miłosierdzia.
Czyste serce to serce dziecka. Mają je ci, którzy nie liczą czasu, patrząc na ukrytego Boga w Najświętszym Sakramencie. Oczyścili się w krwi Baranka. Są zdumieni i wdzięczni. Słowo Boże dostrzegają jako prawdziwe i pełne życia. Oni będą oglądać Boga.
Zabiegają o pokój ci, którzy z mozołem nauczyli się panować nad własnymi emocjami. Wprowadzają pokój do własnej duszy i potrafią go zasiać w zamęcie. Będą nazwani synami Bożymi.
Pozostali to prześladowani, znieważani i oczerniani z powodu Królestwa Bożego i Jezusa. Mają niezwykłą siłę miłości i wytrwałość. Objawiają się w nich owoce Ducha Świętego.
Tych wszystkich ludzi Jezus nazywa szczęśliwymi, choć wspomniane cechy nie zapewniają w życiu ziemskim sukcesu i zwycięstwa, raczej mogą być uznane jako słabość. Ziemska historia Jezusa pokazuje, że On również wybrał tę słabość. Czytając dzisiejszą Ewangelię, ocieramy się o głęboką tajemnicę Boga i Jego królestwa.
