Od czego zależy wiara?
Wiara przyczynia się do przemiany mojego serca, aby stawało się glebą żyzną, aby było otwarte, słuchające, przyjmowało Słowo z radością i przynosiło owoce.
2024-07-24
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mt 13, 1-9
XVI tydzień zwykły
Rozważanie dzisiejszej Ewangelii zacznijmy od ostatniego jej zdania: „Kto ma uczy, niechaj słucha!”. Jezus wypowiada to zdanie na zakończenie przypowieści o siewcy, którą mówił do tłumów, które przyszły, aby Go słuchać. I tu pojawia się pytanie: czy wystarczy jedynie słuchać słów Jezusa? Co ja robię ze Słowem Bożym, które usłyszę? Skoro jest ono tym ziarnem, które sieje Siewca, to jaką glebą jest moje serce? Wiara rodzi się właśnie ze słuchania, a moja wiara wpływa na to, jakie jest moje serce. Wiara przyczynia się do przemiany mojego serca, aby stawało się glebą żyzną, aby było otwarte, słuchające, przyjmowało Słowo z radością i przynosiło owoce. A te owoce to miłość do Boga i moich bliźnich, która wyraża się w mojej relacji do Boga i bliźnich i we wszystkim, co robię. To z kolei może wpływać na wiarę innych ludzi, zwłaszcza tych, którzy są najbliżej mnie. Mam więc wpływ nie tylko na to, jaką glebą jest moje serce, ale i na glebę serc innych ludzi. Ojciec Jacek Salij, dominikanin, komentując ten fragment Ewangelii napisał: „W Bożym gospodarstwie ugór panujący w jednej duszy ma tendencje do tego, żeby rozprzestrzeniać się na innych. Ale też jeśli ktoś jest ziemią żyzną, jakoś przyczynia się do tego, że również inni przemieniają się na ziemię dobrze owocującą”.
Panie Jezu, otwórz uszy mojego serca na słuchanie Twojego Słowa, by stawało się glebą coraz bardziej żyzną i przynoszącą owoce. Spraw, aby moja wiara budowała i umacniała wiarę tych, których na co dzień spotykam i wśród których przebywam.
