Chodź i zobacz!
Czy ja wierzę, że tylko Bóg zna mnie najlepiej i wie o wszystkim, co jest we mnie wyjątkowe i nieznane nikomu? Czy wierzę, że na drodze z Nim może wydarzyć się o wiele więcej niż potrafię sobie wymarzyć?
2024-08-24
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 1, 45-51
XX tydzień zwykły
Bohaterem dzisiejszego fragmentu Ewangelii jest Natanael (Bartłomiej), jeden z dwunastu apostołów. O Jezusie opowiedział mu Filip, który bardzo chciał podzielić się z przyjacielem swoją fascynacją Nauczycielem. Co kryło się za pytaniem Natanaela: „czy może być coś dobrego z Nazaretu?”. Może było to uprzedzenie, negatywne nastawienie, może miał wiele złych wiadomości o tym miasteczku, a może wystarczyło, że było małe, nic nie znaczące. Filip na szczęście nie przekonywał go, nie uzasadniał, powiedział tylko: „chodź i zobacz!”. Sam przekonaj się jak niezwykłym i przemieniającym wydarzeniem może być osobiste spotkanie z Jezusem. Nie powiedział także, że żadnymi słowami nie można opisać tego, jak On na ciebie patrzy, jak rozumie. Jak ważne jest każde słowo, które kieruje do ciebie, jak potrafi wydobyć to, co w tobie najlepsze i sprawia, że czujesz się wyjątkowy. On wie także, o tych twoich myślach i przeżyciach, które są tak głębokie i intymne, że nikomu o nich nie mówiłeś. Tego wszystkiego Filip nie powiedział, na szczęście jednak Natanael posłuchał przyjaciela. Spotkanie i słowa Jezusa o nim samym i o tym, co przeżywał w sercu sprawiły, że poczuł, iż to sam Bóg go odnalazł. I wydarzyło się to wszystko, o czym wiedział wcześniej jego przyjaciel, a nawet więcej. Usłyszał bowiem obietnicę, że na drodze wiary zobaczy o wiele więcej niż potrafi sobie wyobrazić.
Czy ja wierzę, że tylko Bóg zna mnie najlepiej i wie o wszystkim, co jest we mnie wyjątkowe i nieznane nikomu?
Czy wierzę, że na drodze z Nim może wydarzyć się o wiele więcej niż potrafię sobie wymarzyć?