Jaką jestem stągwią?
Są stągwie, które pozostaną puste do końca i przez swoją pustkę będą uczyły nas zaufania, pokory i tęsknoty za Bogiem. Są stągwie, które będą pełne tylko w jakiejś części. Będą też takie, które wobec wołania do Pana i na prośbę Maryi napełnią się po brzegi, stając się w naszym życiu „dobrym winem”.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2024-08-26
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 2, 1-11
XXI tydzień zwykły. Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej
Pięknie jest, gdy na tak ważnym wydarzeniu, jakim są zaślubiny, są Maryja i Jezus. Z Nimi jest wszystko, „a bez Boga ani do proga”. Na naszym weselu nie było wina, ale była Maryja i był Jezus. Nasi rodzice nie umieli sobie wyobrazić, że nie będzie wina, bo co powiedzą goście… a nam to było po prostu niepotrzebne. Byliśmy tak zakochani w Bogu i w sobie, że dla świadectwa abstynencji zdecydowaliśmy się na wesele bezalkoholowe. Nigdy tej decyzji nie żałowaliśmy. Był specjalny list ks. Abp. Damiana Zimonia z jego błogosławieństwem, a i goście świetnie się bawili. Piszę o tym, bo to sierpień, miesiąc ważnych rocznic, miesiąc trzeźwości, czas deklarowanej abstynencji. Dla mnie ta decyzja o abstynencji od alkoholu do końca życia jest jedną z najpiękniejszych decyzji – to łaska.
Wesele jest potrzebne po to, aby uświadomić sobie, że to, co ludzkie, jest piękne,potrzebne, dobre… ale to nie jest pełnia życia człowieka. Pełnia zaczyna się wtedy, gdy
zobaczę, że jestem pusty jak ta kamienna stągiew – chociaż wokół mnie może być gwar, taniec, biesiada – a ja uświadamiam sobie, że potrzebuję czegoś więcej, czegoś dużo bardziej, czegoś, do czego wzdycha cała moja istota od momentu chrztu, gdy Bóg wezwał mnie po imieniu, bo urodziłem/am się ja – Jego syn, córka. Jako ojciec ziemski ten moment przeżyłem, pamiętam i na wspomnienie poczęcia, narodzin i chrztu świętego naszych dzieci ogarnia mnie zawsze wielka wdzięczność, radość i Obecność Boża. Według mnie są stągwie, które pozostaną puste do końca i przez swoją pustkę będą uczyły nas zaufania, pokory i tęsknoty za Bogiem. Są stągwie, które będą pełne tylko w jakiejś części. Będą też takie, które wobec wołania do Pana i na prośbę Maryi napełnią się po brzegi, stając się w naszym życiu „dobrym winem”. Dlaczego tak? Bóg to wie, a dojrzała wiara powinna odpowiedzieć „Jezu ufam Tobie!”.
