Zanośmy chorych Jezusowi
Gdy rozejrzymy się wokół siebie, z pewnością dostrzeżemy wielu chorych, których możemy zanieść Jezusowi w codziennej modlitwie, dobrym słowie i uczynku miłosierdzia.
zdjęcie: ks. Łukasz Stawarz
2024-09-04
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 4, 38-44
XXII tydzień zwykły
Jezus przebywał w gościnie w domu Szymona. Szymon zapewne chciał przyjąć Go w jak najlepszych warunkach, jednak nie było to możliwe z powodu gorączki, która trapiła jego teściową. Ewangelista Łukasz, sam będący lekarzem, zaznacza, że uczniowie prosili Jezusa za nią. Jezus uczynił wobec teściowej gest miłosierdzia, zgodnie z tym, co zapowiadał, bo przyszedł, aby nieść ubogim dobrą nowinę. Wielu zaczęło prosić i wstawiać się za chorymi. W dzisiejszej Ewangelii nikt nie prosi o zdrowie dla siebie; chorzy nie przychodzą do Jezusa sami — są przynoszeni. Poruszające jest to, że Łukasz, prowadząc swoją natchnioną narrację, naprowadza nas na perspektywę patrzenia, być może trochę z jego doświadczenia medycznego, że to ludzie zdrowi opiekują się chorymi i dosłownie, że to oni mają chorych. To oni przynosili chorych do Jezusa, „którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby”.
W każdym chorym ukryty jest niesamowity potencjał dobra, talentów i możliwości. Chorzy są często ukrytym skarbem Kościoła, który warto odnaleźć i przynieść do Jezusa. Uzdrowiona teściowa usługiwała Jezusowi i tym, którzy prosili o jej uzdrowienie. Zapewne wielu chorych i uwolnionych od złych duchów zaczęło wnosić wiele dobra w życie tych, którzy ich przynosili do Jezusa. Warto dziś zastanowić się, czy mam kogoś chorego, kogo mogę przynieść do Jezusa. Posiadanie chorego nie musi być traktowane dosłownie i fizycznie. Chorego można mieć w rodzinie, ale także emocjonalnie i duchowo poprzez relacje pracownicze, sąsiedzkie czy przyjacielskie. Chorzy to nasi bracia i siostry we wspólnocie Kościoła. W pierwszą sobotę miesiąca w wielu parafiach odbywają się odwiedziny chorych. Szafarze nadzwyczajni Eucharystii często w każdą niedzielę zanoszą Komunię świętą do chorych, a kapelani szpitalni każdego dnia niosą posługę duszpasterską. Gdy rozejrzymy się wokół siebie, z pewnością dostrzeżemy wielu chorych, których możemy zanieść Jezusowi w codziennej modlitwie, dobrym słowie i uczynku miłosierdzia.
