Jak dobrze patrzeć na świat?
Może być tak, że ciągle widzę ciemność albo ciągle widzę tylko brzydotę i zło w świecie. Wówczas bardzo łatwo jest mi w czymś pięknym wyszukać drobiazg, który nie jest idealny. Inni mówią mi, że jest inaczej a ja upieram się i potrafię zawzięcie bronić mojego widzenia świata.
2024-09-13
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 6, 39-42
XXIII tydzień zwykły
Jezus wie, jak ważne jest oko, jak ważne jest widzenie i dzisiaj w swoich przypowieściach o tym nam mówi. Ważne jest także to, aby moje oko było zdrowe, a moje widzenie prawdziwe. Nie zawsze tak jest. Patrzę i widzę, ale bywa tak, że jakieś moje cierpienie, mój ból czy problem nie pozwalają mi zobaczyć tego, co rzeczywiście jest. Nie widzę słońca, które rozświetla wszystko dookoła, nie widzę deszczu tak potrzebnego po upalnych dniach, ani porannej mgły, sprawiającej, że świat wydaje się bardzo tajemniczy.
Może być tak, że ciągle widzę ciemność albo ciągle widzę tylko brzydotę i zło w świecie. Wówczas bardzo łatwo jest mi w czymś pięknym wyszukać drobiazg, który nie jest idealny. Inni mówią mi, że jest inaczej a ja upieram się i potrafię zawzięcie bronić mojego widzenia świata. Mogę też w swoim uporze innych przekonywać, że to ich patrzenie jest nieprawidłowe lub chore. Może być też tak, że to moje cierpienie, ból czy problem wydają się tak duże, że tracę nadzieję na pozbycie się tego, na uzdrowienie.
I pytam siebie, czy ja mogę pomóc komuś odnaleźć to, co zniekształca jego odbiór świata? Być może tylko wtedy, kiedy będę świadomy swoich ograniczeń. Kiedy będę pamiętał, że każdy z nas widzi tylko wycinek rzeczywistości a Tym, który ogarnia całość, jest tylko Bóg.
To wszystko jest bardzo ważne, bo jak pisze w swojej Ewangelii św. Mateusz: „Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone”.
