„Gorliwość o dom Twój pożera mnie”

Komentarz do fragmentu Ewangelii J 2,13-22
XXXI tydzień zwykły

„Gorliwość o dom Twój pożera mnie”. Czy mogłabym o sobie tak powiedzieć? Bo jeśli chcę naśladować Chrystusa, chcę być jedno z Nim, to powinnam gorliwie dbać o Boży dom.

Po pierwsze o ten materialny, w którym uczestniczę w Eucharystii, adoruję Jezusa, przyjmuję sakramenty. To mój kościół parafialny, kaplica w hospicjum, inne kościoły i sanktuaria. Czy aktywnie uczestniczę w liturgii, czy jestem tylko biernym słuchaczem? Czy czuję się odpowiedzialna, także materialnie, za kościół? Czy okazuję szacunek temu miejscu poprzez odpowiedni ubiór, postawę, unikanie zbytecznych rozmów i coś tak prozaicznego jak wyłączenie telefonu?

Po drugie o ten Kościół – wspólnotę obejmującą cały świat. Czy modlę się za prześladowanych z powodu wyznawanej wiary, za dotkniętych nieszczęściem wojny, która burzy kościoły i zabija duszpasterzy, za ubogi, głodny Kościół i czy wspieram Go także materialnie? Czy boli mnie i napełnia smutkiem grzech ludzi Kościoła, szczególnie duchownych? Czy mam świadomość, że także każdy mój grzech rani i osłabia cały Kościół?

Po trzecie o ten, którym sama jestem/powinnam być. Święty Paweł w pierwszym czytaniu przypomina, że jesteśmy Bożą budowlą, świątynią Boga, że Duch Boży w nas mieszka i że fundamentem tej budowli jest Chrystus. Czy buduję swoje życie na Chrystusie? Czy otwieram się na natchnienia Ducha Świętego? Czy mieszka we mnie Bóg?

Autorzy tekstów, Kopczyńska Barbara, Rozważanie, Komentarz do ewangelii