Dawać z serca
Daj dzisiaj Panu Bogu samego siebie, swoje myśli, słowa, uczynki, troski, swoją pracę, trudności, a na pewno Pan Bóg to doceni, nie pogardzi twoim darem. Sprawi Mu to przyjemność, bo z serca dasz siebie.
zdjęcie: Archiwum prywatne
2024-11-10
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mk 12, 38-44
XXXII niedziela zwykła
Do skarbony zbliża się uboga wdowa, wrzuca dwa pieniążki, czyli jeden grosz i to ona porusza serce Jezusa. Drobna ofiara, a tak wielki dar. Ta ofiara odsłania jej serce, nie waha się oddać Bogu wszystkiego, co ma.
Wiele osób przychodziło do świątyni, aby oddać Bogu to, co im zbywało. „Ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie”. Złożyła swój los u Boga, ufnie zawierzyła Bożej opatrzności. Jej zabezpieczeniem jest sam Bóg. Dała niewiele, a rozradowała serce Jezusa.
Takiej właśnie ofiary oczekuje od nas Pan Bóg, abyśmy nie ofiarowali Panu Bogu jakichś resztek, to co nam zbywa, abyśmy również nie dawali z jakimś żalem w sercu, ale z radością potrafili dzielić się swoimi dobrami. Daj dzisiaj Panu Bogu samego siebie, swoje myśli, słowa, uczynki, troski, swoją pracę, trudności, a na pewno Pan Bóg to doceni, nie pogardzi twoim darem. Sprawi Mu to przyjemność, bo z serca dasz siebie.
