Pomnażać talent wiary
Święty Rafał Kalinowski w każdym aspekcie swojego życia, starał się rozwijać talenty, które otrzymał od Boga. Jego życie stanowi wzór dla chrześcijanina, który jest wezwany do rozwijania darów otrzymanych od Boga niezależnie od sytuacji życia, w jakiej się znajduje.
zdjęcie: ks. Wojciech Bartoszek
2024-11-20
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 19, 11-28
XXXIII tydzień zwykły
Oczekiwanie na Królestwo Boże to czas intensywnej pracy. Jako dzieci Boże jesteśmy zarządcami tego, co Bóg nam powierzył. Spoczywa na nas zobowiązanie i dług wdzięczności wobec Stwórcy. Bóg, nasz Ojciec, Zbawiciel i Pan, obdarzył nas wieloma darami i talentami, oczekując, że będziemy je pomnażać.
Jesteśmy na tym świecie, aby szukać szczęścia – a jako ludzie szczęśliwi i błogosławieni mamy za zadanie świadczyć o Bożej dobroci i miłości. Nasza misja polega na rozwijaniu i pomnażaniu tego, co otrzymaliśmy. Bóg, będąc doskonałym Ojcem, pragnie naszego rozwoju i wzrostu w małych rzeczach, które często objawiają się poprzez miłosierdzie – wyrażane modlitwą, słowem i jego czynem.
Święty Rafał Kalinowski w każdym aspekcie swojego życia, starał się rozwijać talenty, które otrzymał od Boga. W 1863 roku, kiedy brał udział w Powstaniu Styczniowym, został jednym z przywódców, co przyczyniło się do zesłania go na 10 lat na Syberię. Po powrocie do kraju zajął się wychowaniem księcia Augusta Czartoryskiego, a w 1877 roku, wstępując do zakonu Karmelitów Bosych, odnowił życie zakonne w Polsce. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a później świętym. Życie św. Rafała stanowi wzór dla chrześcijanina, który jest wezwany do rozwijania darów otrzymanych od Boga niezależnie od sytuacji życia, w jakiej się znajduje.
To dobry moment, aby zastanowić się, w jakim punkcie życia jesteśmy, czym się zajmujemy, i rozważyć dwie możliwości: intensywniej pomnażać talenty albo powierzyć je „bankierom” – czyli osobom lub okolicznościom, które pomogą je wykorzystać. Trzecia opcja, czyli lenistwo duchowe i ukrywanie talentów w „świętym spokoju” prowadzi donikąd. Mamy więc odważnie korzystać z otrzymanych zdolności, rozwijać je i pozostawiać po sobie świadectwo żywej wiary.
