Życie w duchowym rytmie
Pan Jezus podkreśla trzy ważne postawy, które prowadzą do życia: słuchanie Jego Słowa, wiara, że to rzeczywiście Słowo Ojca, i konkretne czyny miłości. Te trzy rzeczy tworzą duchowy rytm, który wprowadza porządek w chaos codzienności – także tej przeżywanej na łóżku szpitalnym, w ciszy izolatki czy w osamotnieniu choroby.
zdjęcie: ks. Wojciech Bartoszek
2025-04-02
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 5, 17-30
IV tydzień Wielkiego Postu
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus przypomina nam prawdę, która ma moc nadać sens naszemu życiu – także w jego trudnych, bolesnych chwilach. Mówi: „Nadchodzi godzina, kiedy wszyscy, co spoczywają w grobach, usłyszą głos Syna Bożego”. To Słowo pełne nadziei. Bo życie człowieka nie kończy się cierpieniem, samotnością czy śmiercią. Jego celem jest zmartwychwstanie – do życia, jeśli człowiek pełnił dobro.
Pan Jezus podkreśla trzy ważne postawy, które prowadzą do tego życia: słuchanie Jego Słowa, wiara, że to rzeczywiście Słowo Ojca, i konkretne czyny miłości. Te trzy rzeczy tworzą duchowy rytm, który wprowadza porządek w chaos codzienności – także tej przeżywanej na łóżku szpitalnym, w ciszy izolatki czy w osamotnieniu choroby.
Wielki Post jest szczególnym czasem, by słuchać Słowa, by w Nim szukać woli Ojca – tak, jak czynił to Jezus – i by nawet najmniejsze nasze gesty, modlitwy, cierpienia czy uśmiechy zamieniać w akty miłości. Dla wielu z nas, chorych i słabych, dobre czyny nie oznaczają wielkich dzieł, ale raczej pokorne przyjmowanie każdego dnia z zaufaniem – w ciszy i w posłuszeństwie Bożemu prowadzeniu.
To piękny, choć wymagający program Wielkiego Postu: słuchać, wierzyć i kochać – dzień po dniu. Kiedy połączymy te trzy postawy, nasze życie duchowe nabiera głębi, pokoju i nowego tempa. A zmartwychwstanie, o którym mówi Jezus, staje się coraz bardziej realną obietnicą – dla każdego z nas.
