Troska o chorych w duszpasterstwie parafialnym w czasie epidemii
Do tych chorych, którzy nie mogą przyjść do kościoła, staramy się dotrzeć w ramach duszpasterskich odwiedzin lub przez kontakt telefoniczny.
zdjęcie: canstockphoto.pl
2021-10-26
Troska o chorych i osoby starsze to istotna część duszpasterstwa parafialnego. Do naszej parafii należą mieszkańcy Osiedla Paderewskiego w Katowicach. Znaczna ich część to obecnie ludzie w wieku podeszłym. Nie brakuje więc osób chorych i osamotnionych. Staramy się o nich pamiętać i dostrzegać ich potrzeby. Seniorzy mają swoje cotygodniowe spotkania w kościele i w salce parafialnej, podczas których mają okazję pomodlić się, podzielić się swoimi doświadczeniami, a czasem posłuchać wartościowej prelekcji. Mają także możliwość wyjazdu do jakiegoś ciekawego miejsca. Do tych, którzy przyjść nie mogą, staramy się dotrzeć w ramach duszpasterskich odwiedzin chorych i osłabionych wiekiem parafian lub przez kontakt telefoniczny. Cieszę się, że przed kilku laty mogliśmy nawiązać kontakt z Apostolstwem Chorych, co niewątpliwie kształtuje nasze spojrzenie na duszpasterstwo ludzi doświadczonych chorobą. Bożym darem jest dla nas comiesięczna Msza święta połączona z adoracją oraz modlitwą członków i wolontariuszy Apostolstwa, na którą jego duszpasterz, ks. Wojciech, zaprasza również wszystkich chętnych parafian. Jednym z owoców współpracy z Apostolstwem stały się dni chorego organizowane w parafii w różnych okresach roku liturgicznego. Takie spotkania dają osobom chorym możliwość udziału we Mszy świętej w kościele, do którego może rzadko mają okazję przybyć sami. Rodzina i inne osoby życzliwe pomagają im wówczas w dotarciu do kościoła. Chorzy, którzy tego pragną, mogą przyjąć sakrament chorych oraz wyspowiadać się. Dla wszystkich cierpiących Msza święta i modlitwa przed Najświętszym Sakramentem oraz nabożeństwo lourdzkie połączone z indywidualnym błogosławieństwem to wielki duchowy dar.
W sytuacji panującej w świecie epidemii spotkały nas liczne ograniczenia. Dla ludzi chorych i osłabionych wiekiem, często samotnych, stały się one szczególnie dotkliwe. Ponieważ regularne odwiedziny chorych nie były przez dłuższy czas możliwe, pozostawał jedynie kontakt telefoniczny oraz duchowe wspieranie tych, którzy szukali możliwości rozmowy lub potrzebowali pomocy. W czasie całkowitej izolacji dostępne były transmisje internetowe z naszego kościoła. Niektóre Msze święte były odprawiane w intencji ludzi chorych i potrzebujących.
Dzięki staraniom Apostolstwa Chorych, w czerwcu odbyły się również ogólnopolskie rekolekcje dla członków Apostolstwa i wszystkich chorych. Msza święta dla chorych była wówczas transmitowana z naszego kościoła – Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. Kiedy zaś pojawiła się taka możliwość, w ramach duszpasterskiej troski odwiedziliśmy tych chorych lub osłabionych wiekiem parafian, którzy bardzo o to prosili. Stosując się do obowiązujących zarządzeń naszych przełożonych, jako duszpasterze staraliśmy się zachować maksymalną ostrożność, odwiedzając tych chorych w różne dni tygodnia, w jak najmniejszej liczbie, z zaangażowaniem kilku księży tak, aby ich kontakty z kolejnymi osobami były ograniczone do minimum. Dziękuję w tym miejscu ks. Wojciechowi, który jako duszpasterz Apostolstwa Chorych stawał w pierwszym szeregu kapłanów gotowych odpowiedzieć na duchowe pragnienia chorych. Mówił, że cieszył się, gdy zauważał w niektórych mieszkaniach miesięcznik „Apostolstwo Chorych. Dzięki ofiarności członków Legionu Maryi to cenne pismo dociera w naszej parafii do ludzi doświadczonych cierpieniem i czyni ich apostołami poprzez doświadczenie choroby, bólu, samotności złączone z cierpieniem Chrystusa dla zbawienia świata. W imieniu chorych z naszej parafii bardzo dziękuję całej redakcji miesięcznika za to cenne pismo, które wyraża całą duchowość Apostolstwa i jest takim Bożym listem łączącym wielu ludzi i czyniącym ich prawdziwymi misjonarzami.
Zobacz całą zawartość numeru ►
