Czego uczą nas dzisiejsi patroni, niezwykli bohaterowie, stojący u początku Kościoła? Miłości do Jezusa i do Jego Kościoła, a także wierności i żelaznej konsekwencji w pełnieniu swojej życiowej misji.
Chrzciciel jest nam dzisiaj dany jako patron… mężczyzn. Jan Chrzciciel to mężczyzna „z krwi i kości”, człowiek czynu, nielękliwy, nielabilny, na którym można się oprzeć, również człowiek głębokiej, ugruntowanej wiary.
W tym roku Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada w I piątek miesiąca. Każdy I piątek miesiąca jest szczególnym dniem poświęconym Bożemu Sercu i czasem wynagradzania Mu za grzechy. Warto więc na ten właśnie dzień zaplanować spowiedź świętą, a także Komunię świętą wynagradzającą.
Homilia ks. Wojciecha Bartoszka wygłoszona w niedzielę, 2 czerwca, podczas Archidiecezjalnej Pielgrzymki Osób Niewidomych, Niedowidzących, ich Rodzin i Przewodników do Sanktuarium Matki Bożej Lekarki Chorych w Piekarach Śląskich.
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa obchodzona jest w Kościele sześćdziesiąt dni po Wielkanocy. Uroczystość ta przypomina, że w Ciele i Krwi Zbawiciela kryje się Jego życie. Wydając swoje Ciało na mękę i przelewając swoją Krew na krzyżu, ofiarował On swoje życie za nas.
W drugi dzień Zielonych Świąt w Kościele obchodzone jest święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła, które jest jednocześnie Misyjnym Dniem Chorego.
Oczekując Niedzieli Zesłania Ducha Świętego trwamy na wspólnej modlitwie podobnie jak apostołowie, którzy modlili się po wniebowstąpieniu Pana Jezusa, czekając na zapowiedziane przez Niego zesłanie Ducha Świętego.
Także Ty, który mężnie przyjmujesz krzyż choroby i swoje cierpienia składasz w ofierze za innych, łącząc się z męką Pana Jezusa, jesteś niczym drogocenny klejnot w maryjnej koronie...
Czy osoby chore i cierpiące w jakiś szczególny sposób trwają w Winnym Krzewie? Tak. Przez swoje zjednoczenie z cierpieniem Pana Jezusa, mają dostęp do owoców Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, i dzięki temu mogą wyprosić wiele łask dla Kościoła i świata.
Niedziela Dobrego Pasterza i następujący po niej tydzień modlitw o powołania to szczególna okazja, by tę modlitwę o nowe powołania wzmóc i pogłębić. Obecnie, gdy liczba powołań kapłańskich z roku na rok spada, potrzeba wielkiej mobilizacji modlitwy w tej intencji. Potrzebujemy kapłanów, którzy będą dla ludzi dobrymi pasterzami na wzór Pana Jezusa. Pasterzami, którzy nie będą cofali się przed trudami życia Ewangelią i gotowi będą oddać swoje życie – a więc siły, talenty, czas, ambicje, własne plany – za powierzone im owce, czyli za lud.
