Ksiądz Piotr Ilwicki w zastępstwie chorego diakona Martiala Codou z Francji w poniedziałek 17 lutego przedstawił ideę Niewidzialnego Klasztoru Jana Pawła II kapłanom mieszkającym w Domu Księży Emerytów, uczniom Liceum Ogólnokształcącego oraz osobom osadzonym w Areszcie Śledczym.
Rankiem 11 lutego 2009 roku wysłałam do ks. Czesława sms-a z prośbą o modlitwę – mieliśmy w tym dniu ważną sprawę urzędową i prosiłam go o wsparcie. Przypuszczam, że już tej wiadomości nie przeczytał...
Rozmowa z ks. Piotrem Ilwickim, proboszczem dwóch parafii: w Plan de la Tour i La Garde Freinet (diecezja Fréjus-Toulon w południowej Francji), opiekunem duchowym Niewidzialnego Klasztoru Jana Pawła II we Francji, a jednocześnie tłumaczem książek diakona Martiala Codou.
Osoby włączone w Niewidzialny Klasztor Jana Pawła II przez swoje modlitwy i ofiarę cierpienia, wypraszają łaski dla całego Kościoła i świata. Sposobami uczestnictwa w tej wspólnocie są między innymi: Msza Święta, medytacja Słowa Bożego i Adoracja Najświętszego Sakramentu.
Osoby chore, cierpiące i najsłabsze, ze względu na swój stan najczęściej pozostające w izolacji, przebywające w szpitalach, domach opieki czy więzieniach, są powołane do misji wstawiania się za światem.
O idei Niewidzialnego Klasztoru Jana Pawła II w rozmowie z Dobromiłą Salik opowiada założyciel tej wspólnoty, diakon stały Martial Codou.
Rozmowa z Bogumiłą Legierską z Koniakowa, żoną Franciszka, mamą trójki zmarłych już, niepełnosprawnych dzieci: Łukasza, Łucji i Dominika oraz trójki dorosłych dzieci: Tomasza, Teresy i Antoniego.
Pani Róża Składny życie miała ciężkie. Przeżyła dwie wojny i czas komunizmu. W rozmowie z nią jednak tego nie widać. Cały czas się śmieje i mówi, że na świecie żyje się dobrze. I tak już 99 lat.
Refleksja inspirowana dziełem Michała Anioła Buonarrotiego.
