"Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię"
Tragedia Judasza polegała na tym, że opuścił Światłość Świata - Jezusa i poszedł w noc. Gdy dotarło do niego, że zrobił źle, nie pozwolił, by Jezus Swoim spojrzeniem oświetlił zakamarki jego duszy i uleczył go.
Ile bólu, tęsknoty za miłością, przyjaźnią i zwykłą ludzką życzliwością kryje się w tej skardze chorego od trzydziestu ośmiu lat człowieka. "Nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody" ... i dał szansę na uzdrowienie.
Refleksja nad dzisiejszą Ewangelią powinna budzić w nas ogromną wdzięczność Bogu za wszystkich - jakże wielu- spotkanych "nauczycieli Pisma", których czyny były zgodne z głoszoną nauką, którzy byli wiarygodnymi świadkami Boga
Bo dla Boga trzeba zostawić wszystko! To "wszystko", to może być tylko jeden grosz, jaki oddała Panu uboga wdowa, ale to właśnie było jej "wszystko".
Z racji wykonywanego zawodu codziennie spotykam ludzi chorych, ich opiekunów i codziennie Pan daje mi okazję do głoszenia Jego Królestwa. Posyła mnie tam, gdzie Sam zamierza przyjść
Proszę Panie, naucz mnie i pozwól mi dobrze i pięknie korzystać z Twojego daru - dotyku. Proszę Panie, weź mnie za rękę jak córeczkę Jaira, ulecz moją słabość, pomóż wstać gdy upadnę, obdarz Swoim ŻYCIEM.
Dzień Święty (szabat, niedziela) ustanowiony jest dla dobra człowieka
Mam być palcem wskazującym na Jezusa! Wszystko, co robię, także moja praca ma być wykonywana dla Niego i ze względu na Niego!
Tymczasem pokora to widzenie siebie w prawdzie, nie poniżanie, ale też i nie wywyższanie się, to świadomość, że wszystko jest darem, łaską.
