Szkoła modlitwy. Wielu chrześcijan żyjących w samotności na pustyni w starożytności chrześcijańskiej daleko postąpiło duchowo w drodze do Boga. Również dla nas trudny stan samotności może być drogą do głębszego oczyszczenia duchowego oraz zjednoczenia z Bogiem.
Najprościej zidentyfikować ową niewierną „ojczyznę” w życiu drugiego, w zdechrystianizowanym narodzie lub może i we wspólnocie Kościoła. Najtrudniej uznać, że ową „ojczyzną”, w której Jezus niewiele może zdziałać, terenem najbardziej misyjnym, opornym na Jego Ewangelię, jest nasze [moje] osobiste życie.
Jezus pokazuje mi, że osoba chora i jej sprawy, to absolutny priorytet w działaniach duszpasterskich. Nie może być nic ważniejszego w działaniach Kościoła, jak duchowa troska o chorych.
26 stycznia 1966 roku miała miejsce pierwsza w Polsce udana transplantacja nerek. Na pamiątkę tego medycznego dokonania 26 tycznia obchodzony jest w naszym kraju Dzień Transplantologii
Dziękujemy – jako pracownicy Sekretariatu Apostolstwa Chorych – za wszystkie Wasze życzenia przesłane do nas w ostatnim czasie z okazji świąt Bożego Narodzenia, za Waszą modlitwę oraz ofiary materialne wspierające działalność Apostolstwa.
Tam, gdzie panują największe mroki, tam również może narodzić się Chrystus i objawić jako Światłość świata. Uczą mnie tego sami chorzy, którzy proszą o sakramenty, proszą o rozmowę i którzy modlą się za innych.
To, że Anna „nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą” w wieku sędziwym, było konsekwencją całego jej wcześniejszego życia.
Statut Apostolstwa Chorych umożliwia funkcjonowanie wspólnoty w obrębie prawa cywilnego i kościelnego w Polsce. Działalność Apostolstwa Chorych ma swoje podstawy w duchowości wspólnoty i posiada korzenie w długoletniej tradycji.
Z okazji zatwierdzenia przez Konferencję Episkopatu Polski nowego Statutu Apostolstwa Chorych, w bieżącym numerze miesięcznika przypominamy podstawowe informacje dotyczące historii, duchowości i struktury organizacyjnej naszej wspólnoty.
Listopad sprzyja refleksjom nad czasem minionym i w szczególny sposób kieruje nasze myśli ku ukochanym osobom, które odeszły. Strata kogoś bliskiego zawsze jest bolesna i dotkliwa. Jednak dzięki wyznawanej wierze, nosimy w sobie przekonanie, że rozłąka z najbliższymi jest tylko chwilowa. W Jezusie zaś mamy pewność, że śmierć, smutek i ból zostaną ostatecznie pokonane.
