Homilia ks. Wojciecha Bartoszka wygłoszona w II niedzielę Wielkiego Postu (25 lutego) podczas Mszy świętej radiowej, transmitowanej z Bazyliki Krzyża Świętego w Warszawie.
Czego i kogo najczęściej słuchamy w życiu, czym „karmimy” serce, jakimi treściami? Czy treści te są wartościowe, ubogacają nas? Jak często mamy kontakt ze Słowem Bożym?
15 lutego br. w godzinie Miłosierdzia, w domu Anny i Bogusława Stańczyków z Katowic odprawiona została Msza święta. Mszy przewodniczył abp Adrian Galbas SAC, o. Tarsycjusz Niestrój OFM (duszpasterz parafialny) oraz ks. Wojciech Bartoszek. We Mszy wzięli udział także zaprzyjaźnieni z domownikami członkowie Oazy Rodzin. Podczas Mszy świętej modlono się o zdrowie i siły dla małżonków Anny i Bogusława oraz o życie wieczne dla ich zmarłej córki Karoliny.
W niedzielę, 11 lutego, odbyła się Biała Niedziela w Domu Parafialnym przy kościele Mariackim w Katowicach. Biała Niedziela to możliwość darmowych lekarskich badań u specjalistów z różnych dziedzin medycyny. Wiązały się one z obchodami Światowego Dnia Chorego. Ostatnia taka okazja w archidiecezji katowickiej miała miejsce przed epidemią.
Kazanie odpustowe wygłoszone z okazji Światowego Dnia Chorego w Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach przez ks. Wojciecha Bartoszka.
W dn. 29 stycznia – 4 lutego odbył się turnus rehabilitacyjno-rekolekcyjny w Ośrodku Sebastianeum Silesiacum w Kamieniu Śląskim, w diecezji opolskiej. W turnusie uczestniczyło 24 mieszkańców Ośrodka dla niepełnosprawnych w Mikołowie-Borowej Wsi Miłosierdzie Boże wraz z ośmioma opiekunami.
Nieraz człowiek chory, niepełnosprawny, starszy wiekiem zewnętrznie może nie mieć ładnej fizjonomii, serce jego zaś jest piękne, oczyszczone cierpieniem, „doświadczone jak złoto w tyglu”.
Czy wiek podeszły może być czasem radości, twórczego myślenia i pogłębiania międzyludzkich relacji?
Wielką pomocą w leczeniu depresji może stać się duchowość dziecięctwa Bożego. Ma ona swoje źródło we właściwym obrazie Boga Ojca.
Ofiarując się jako „żywe hostie” Bogu, możemy powierzyć Mu nasze życie, uczynki, modlitwy, radości, wyrzeczenia, niezrozumienia przez innych naszej chrześcijańskiej drogi.
