Kapłani składają Najświętszą Ofiarę i winni siebie samych składać w duchowej ofierze, wypełniając z gorliwością swoje obowiązki. Osoby chore, starsze wiekiem również poświęcają siebie Dobremu Bogu, modląc się i ofiarując Mu to, co trudne. Jedni jak i drudzy potrzebują siebie wzajemnie.
Współcześnie temat cierpienia nieraz spychany jest na absolutny margines życia. Próbuje się o nim mówić albo wcale, albo jedynie w kontekście uzdrowienia. Życie pokazuje jednak, że choroba i związane z nią cierpienie, głęboko wpisane są w historię każdego człowieka. Nie da się ich jakoś wykasować.
Homilia ks. Wojciecha Bartoszka wygłoszona 20 maja br. podczas Pielgrzymki Osób Chorych i Niepełnosprawnych w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Hałcnowie.
Umiłowanymi uczniami Chrystusa są kapłani. To bardzo ważne, abyśmy jako kapłani kontemplowali tę scenę – modlitwy Syna Bożego za każdym z nas. W tę modlitwę włącza się także Apostolstwo Chorych. Członkowie wspólnoty ofiarują swoje cierpienia za Kościół.
Tak to już w życiu bywa, że doceniamy rozmaite wartości dopiero wówczas, gdy zaczyna nam ich brakować.
Stale potrzebujemy głębszego spojrzenia na Pana Jezusa. Prośmy Go, aby pomógł nam głębiej spojrzeć na swoje i bliźnich życie, na procesy dokonujące się w Kościele, w społeczeństwie, właśnie pod kątem zbawienia.
Bóg dał – posłał – poświęcił swojego Syna dla mojego zbawienia. Oto jak Bóg miłuje świat nawet wtedy, gdy ten go nienawidzi i odrzuca! Niezwykła prawda Ewangelii – Dobrej Nowiny.
Homilia ks. Wojciecha Bartoszka wygłoszona w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, 7 kwietnia 2024 r., w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach.
Służebnica Boża s. Dulcissima Hoffmann była zjednoczona z Jezusem ukrzyżowanym, ofiarując Mu swoje cierpienie.
Nawrócenie zawsze wiąże się z powrotem do zażyłej relacji z Chrystusem. Poznaniem Jego Osoby i Jego nauczania. Prośmy pokornie dzisiaj Jezusa, abyśmy zawsze byli wierni Jego Osobie oraz misji, którą nam zlecił.
