«Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Paraklata da wam, aby z wami był na zawsze-Ducha Prawdy»
Jezu, choć to czasem sporo kosztuje, pragnę czynić tylko to, co się podoba Tobie, choćby ten świat, który mnie otacza, nie rozumiał mnie, nie pochwalał a nawet znienawidził.
„To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”. Miłość ponad podziały, różnice zdań, ponad ideologie, twierdzenia i racje. Miłość ofiarna. Miłość czuła. Miłość delikatna. Miłość po nieskończone przebaczenie. Miłość po nieskończoną szansę powrotu. Miłość bez granic. Miłość po śmierć.
Często słyszy się głosy, że Kościół jest zaangażowany w takie, czy inne dzieło, że niepotrzebnie udziela się na scenie politycznej, albo podnosi głos w ważnych społecznie sprawach. W ten sposób bardzo łatwo rozdzielić tę instytucję na dwie części: duchownych i świeckich, którzy mieliby pozostawać tylko biernymi obserwatorami tego, co wykonuje „zarząd” złożony z biskupów i księży. Ale przecież Kościół tworzą wszyscy ochrzczeni, niezależnie od stanu w jakim żyją.
Jedność jest prawdziwa tylko wtedy, kiedy jest jednością w Bogu.
"Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem".
«W domu Ojca mego jest mieszkań wiele»
Bo aby kogoś przekonać, że Jezus Chrystus „jest w Ojcu, a Ojciec w Nim” musimy wiernie wykonywać Jego dzieła, a więc naśladować Go.
Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Który za dobre wynagradza, a za złe karze. To jedno z pierwszych zdań, jakie poznajemy ucząc się o naszej wierze i Bogu. Druga prawda wiary tak bardzo zastanawia i zadaje pytanie o to, gdzie leży granica między sprawiedliwością a miłosierdziem, i czego jest więcej w Bogu?
