Kiedy Jego szczodra miłość ogarnia serce, nagle łuski spadają z oczu i widzi się wszelki brak własnej miłości.
Parakletem jest osoba, którą wzywa się w chwilach zwątpienia, kryzysu i problemów. Jest kimś, kto umie pocieszyć i udzielić wsparcia. Paraklet jest bliskim przyjacielem.
Jezus obiecuje Parakleta, Obrońcę, Pocieszyciela, który namaszcza ogniem miłości, wypala grzech, oczyszcza sumienie i uzdalnia do dawania świadectwa.
Jaka jest miłość Boga we mnie? Co ja z nią robię?
Uczniowie, którzy doświadczali miłości Jezusa, przebywali z Nim, stali się Jego przyjaciółmi. Dlatego Jezus powiedział im, co mają czynić, aby mogli kiedyś znowu być razem. Czy ja też mogę nazywać się przyjacielem Jezusa?
Jezus nie podaje wielu różnych przykazań, nakazów, nie daje wielu wskazówek jako tych najważniejszych. Mówi tylko o jednym: o miłości.
Chrystus zapewnia, że o cokolwiek poprosimy, to się spełni. Czy te słowa jeszcze są aktualne, czy dla nas to już tylko przenośnia?
Powołanie pielęgniarki musi być realizowane w MIŁOŚCI, a źródłem i gwarantem miłości chorego człowieka jest miłość Boga, który pierwszy nas umiłował i chce naszego dobra.
Panie Jezu, otwieram się na Twoją miłość, na Twoją i Twojego Ojca obecność. By zamieszkać w sercu, stawiasz dwa warunki: mam również i ja Ciebie pokochać, przylgnąć całym sercem oraz postępować według Twojej nauki.
Bez Drogi, nie ma dokąd iść. Bez Prawdy, nic nie wiadomo. Bez Życia, nie ma życia.
