Wierność powołaniu na wzór wierności Boga
"Cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”. Czy ta prawda "dodaje mi skrzydeł"?
Przyzwyczajenie do dobra, które otrzymujemy, prowadzi do braku wrażliwości.
Jezus pragnie być z nami tu i teraz, od razu, bez kalkulacji i zbędnych przemyśleń.
Być dzieckiem to poddać się Miłości, tej Miłości, która zanim wezwała mnie do dziecięctwa, sama stała się Dzieckiem.
Współcześnie niejeden chory może utożsamić się z Hiobem – przez chorobę zamknięty w czterech ścianach, odseparowany od społeczeństwa.
Zbawienie jest wartością najważniejszą.
Nie wydarzył się żaden wielki cud, nie otwarło się niebo. A mimo to Natanael zawołał: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela!”.
Dzisiaj Jezus stawia nam konkretne pytanie. Dzisiaj kieruje je do nas, tak jak kiedyś do swoich uczniów. Za kogo ja uważam Jezusa Chrystusa? Za kogo Ty Go uważasz?
Prawdziwie wierzący powinni być zdolni do oddawania Bogu wszystkiego, czego doświadczają i co przeżywają. Okazuje się jednak, że najtrudniej poświęcić swój czas.