Stale potrzebujemy głębszego spojrzenia na Pana Jezusa. Prośmy Go, aby pomógł nam głębiej spojrzeć na swoje i bliźnich życie, na procesy dokonujące się w Kościele, w społeczeństwie, właśnie pod kątem zbawienia.
W takiej postawie może prowadzić nas dzisiejszy patron, św. Wojciech. On w swoim życiu i posłudze pozwolił się „zetrzeć na proch”, niczego nie zostawiając dla siebie. Wszystko ofiarował Bogu aż po męczeńską śmierć dla imienia Chrystusa.
Dobry Pasterz woła owce po imieniu, a owce słuchają Jego głosu. Między Pasterzem i owcami istnieją relacje bardzo osobiste, a nie urzędowe i anonimowe.
„Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca.”
Podstawowe prawdy Chrystusa często stają w sprzeczności ze sposobem myślenia tego świata.
Módlmy się nieustannie, przyjmujmy Komunię świętą, aby nasza wiara coraz bardziej zbliżała nas do Boga. Miejmy zawsze na uwadze słowa Pana „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim”.
Jezus jest naszym „Prowiantem” na drodze pomnażania wiary. Kto "spożywa ten chleb, będzie żył na wieki".
Gdy zły duch chce zasiać w Twoim sercu zwątpienie i myśli o tym, że Bóg o Tobie zapomniał, że nie przebaczy Ci Twoich grzechów, to z wiarą chwyć się słów Jezusa, które dziś czytamy w Ewangelii: „tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby czynić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał”.
Dzisiejsze reakcje na mówienie prawdy są podobne. Próbuje się ją zakrzyczeć, często wrzaskiem, niejednokrotnie wulgaryzmami, zatyka się na nią uszy. Wykorzystuje się prawo o „mowie nienawiści” nie tylko do tego, by zamknąć drugiemu usta, ale nawet by go wyłączyć ze społeczności przez medialne kamienowanie.
Patrząc jedynie ludzkim okiem, zewnętrznie, hostia to tylko trochę wody i mąki, w dodatku za darmo. Żadnych znamion luksusu… Ale człowiek wierzący patrzy inaczej, patrzy oczami wiary, oczami serca. I tylko wiara uzdalnia nas do dostrzegania największych cudów w zwyczajności.
