Bóg staje się Chlebem, bez którego nie przeżyjemy. Nie ma więc sensu szukać frykasów, udziwnień, restauracji dla wybrańców. Kościół to jest dom, w którym zawsze na stole (ołtarzu) znajduje się Bochen Chleba, do którego każdy może przyjść i ułamać kawałek, by przeżyć.
Kiedy coś dobrego dzieje się w naszym życiu, często mówimy, że spotkała nas łaska. Niewątpliwie takim czasem łaski były rekolekcje Apostolstwa Chorych, które w dniach 6-9 czerwca br. odbyły się Domu Rekolekcyjnym Archidiecezji Katowickiej w Kokoszycach. Uczestniczyło w nich 45 osób.
Mgr Agnieszka Tolarczyk, pielęgniarka oddziałowa w I Klinice Kardiologii Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach-Ochojcu, specjalista pielęgniarstwa kardiologicznego oraz zarządzania i organizacji, opowiada o decyzji podjętej na przekór wszystkim, o pracy, która stała się powołaniem i o tym, jak wiara pomaga jej w służbie chorym.
W drugi dzień Zielonych Świąt w Kościele obchodzone jest święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła, które jest jednocześnie Misyjnym Dniem Chorego.
W różnych potrzebach wzywamy pomocy Ducha Świętego, prosząc Go o konkretne dary. Myślę, że każdemu wierzącemu człowiekowi serce inaczej dyktuje, jak i kiedy ma zwracać się do Ducha Świętego na modlitwie. Świętując Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, warto przywołać kilka z wielu Jego imion.
Każdy ma swoją drogę do Boga i z Bogiem. Słowa dzisiejszej Ewangelii uczą mnie, że mam żyć swoim życiem wiary, nie porównując się do innych. Nikt przecież nie jest na moim miejscu, ani ja nie jestem na miejscu kogokolwiek innego. Słowem: każdy z nas jest wyjątkowy i wybrany.
I właśnie wtedy, gdy kariera ambitnego księdza nabierała tempa, przeczytała o nim s. Celestyna. Jego historia poruszyła ją do głębi. Na modlitwie poprosiła Jezusa, aby zechciał przyjąć dar jej życia za nawrócenie ks. Władysława.
Dzisiaj, w Międzynarodowym Dniu Dziecka, przychodzi mi do głowy myśl o tym, że człowiek wierzący – i to niezależnie od wieku – codziennie może świętować Dzień Dziecka Bożego.
Owo „wy” dotyczy wszystkich ochrzczonych i wierzących w Chrystusa. Szczególną rolę mają w tym względzie do spełnienia osoby chore. Kiedy przyjmują swój trudny stan z pogodą ducha i potrafią zawierzyć Bożej Opatrzności, wówczas stają się najwierniejszymi świadkami Jezusa.
Wniebowstąpienie jest zakończeniem etapu widzialnej obecności Jezusa na ziemi, jednak nie jest końcem Jego obecności wśród nas. Potrzeba nam spojrzenia wiary, aby dostrzec i poczuć Jego obecność.
