Osoby, które przeszły zawał serca bądź cierpią na miażdżycę, mogą prosić o orędownictwo św. Januarego. Męczennik ten jest powszechnie znany z cudu rozrzedzenia krwi. Patronem włoskiej federacji stowarzyszeń pacjentów z problemami z krzepnięciem krwi ogłosił go arcybiskup Neapolu kard. Crescenzio Sepe.
To, co stanowi zewnętrzny przejaw uzdrowienia (podniesienie się chromego) wyraża rzeczywistość o wiele głębszą. Odpuszczenie grzechów jest przejściem z choroby do zdrowia, ze śmierci do życia.
Zauważmy, w jaki sposób Jezus zaczyna działać, kiedy uczniowie Go obudzili. Nie zwraca najpierw uwagi na zagrożenia zewnętrzne: na przeciwny wiatr, na wzburzone fale jeziora, na wodę zalewającą łódź. Jezus zwraca uwagę na niewiarę uczniów. Chrystus zaczyna działać, ale nie według programu uczniów. Najpierw mówi im o rzeczywistym zagrożeniu, jakim jest dla nich ich mała wiara: „Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?”.
Często Bóg pragnie, abyśmy uczestniczyli w tych sprawach, w których nie chcemy być uczestnikami, lub prowadzi nas tam, dokąd iść nie chcemy.
Panie, co pozostanie w Wieczności z tego dnia? Spraw, aby nie został bezpowrotnie stracony w przepaści czasu.
Homilia wygłoszona w Bazylice Krzyża Świętego w Warszawie w XIII Niedzielę zwykłą, 26 czerwca 2016 roku.
6 lipca osoby chore, niepełnosprawne i starsze wiekiem spotkają się u stóp Jasnogórskiej Pani.
To jedno malutkie „ale”, niestety zmienia wszystko. Nasz Bóg jest Bogiem „zazdrosnym”. On nie zadowala się resztkami ze stołu naszego życia i nie zadowoli się naszym „ale”.
«Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy»
Owa rana w sercu okazała się szczeliną, poprzez którą słowo Boże „wcisnęło się” w życie rodziny Zachariasza, by je radykalnie przemienić niespodziewanym darem. Bóg wysłuchał jego modlitwy, i to w sposób przekraczający ludzkie oczekiwania.
