W czasie dojrzewania chwast jest na tyle podobny do zboża, że trudno go odróżnić. Stąd cierpliwość gospodarza, który nie chce, by słudzy „zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy”.
Jezus wyjaśnia, w jaki sposób możemy sobie zaskarbić „przywilej pierwszeństwa”: „Kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą”.
„O ile bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”.
„Kościół zarówno zachodni, jak i wschodni zawsze z najwyższym uznaniem odnosił się do św. Marii Magdaleny, która była pierwszym świadkiem i ewangelistą niedzieli zmartwychwstania oraz na różne sposoby ją czcił”
„Żyjmy tak, aby inni patrząc na nas nie bali się, nie lękali się, ale z radością przychodzili do Chrystusa”- te słowa zachęty wybrzmiały podczas Eucharystii, którą wraz z ubogimi przeżywali młodzi z różnych zakątków Europy.
Dlaczego Bóg jednym daje, a innym nie daje? Czy to nie jest niesprawiedliwe?
Przypowieść o siewcy z jednej strony mówi o sile witalnej zasianego ziarna z drugiej zaś mówi o problemach jakie rodzi ziemia. Jeśli uznamy, że jest to wielka metafora, to w niej ziarno oznacza Słowo Boże, a ziemia oznacza nas i wszystko to, co w nas pozwala lub przeszkadza temu Słowu owocować!
W Radomiu odbyły się uroczystości pogrzebowe abp. Zygmunta Zimowskiego, byłego ordynariusza diecezji radomskiej, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Chorych. Mszy świętej przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski. Abp Zimowski został pochowany w radomskiej katedrze.
Nie ma innego sposobu, żeby stać się najbliższym Jezusowi, nie ma takiego przywileju, który by czynił najbliższym Jezusowi. Sposobem największej intymności jest pragnąć wypełnić wolę Boga w swoim życiu.
Jako wspólnota Apostolstwa Chorych jesteśmy przekonani, że wraz z odejściem Księdza Arcybiskupa zyskujemy w Domu Ojca nowego orędownika, który będzie wypraszał potrzebne łaski osobom chorym, cierpiącym oraz wszystkim zaangażowanym w posługę wobec nich.
