Troska Kościoła o ubogich oraz zajęcie stanowiska w sprawie „Deklaracji Wiary” to jedne z głównych tematów zakończonego wczoraj 365. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie.
Nie skazujmy nikogo na samotność. Wspierajmy własnym cierpieniem i módlmy się za tych, którzy na wszystkich ołtarzach świata sprawują Najświętszą Ofiarę Chrystusa – Najwyższego i Wiecznego Kapłana.
To ja mam głosić Dobrą Nowinę.
Działalność prof. Bogdana Chazana uznać należy za przykład szacunku i troski dla osoby chorej oraz cierpiącej. Aktywna postawa lekarska, dążąca do przekazania pełnej opieki zarówno kobiecie ciężarnej, jak i jej nie urodzonemu dziecku, winna być ukazywana jako przykład do naśladowania.
Jeżeli uczniowie Jezusa stracą miłość do swojego Mistrza, jeżeli będą uczniami tylko „na papierze”, a nie w sercu, to ich wpływ na świat będzie znikomy.
Autorzy oświadczenia wyrażają nadzieję, że ich stanowisko spotka się ze zrozumieniem różnych gremiów społecznych i politycznych.
Wystarczyła jedna prośba Matki: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Nie pomyliła się. W żadnej sprawie. Jezus nie mógł odmówić swojej Matce, choć jeszcze „nie nadeszła godzina”.
Również moje serce może już przestać się lękać. Jezus przychodzi ze Swoim pokojem także do mnie. Wchodzi mimo drzwi zamkniętych. Pokonuje przeszkody. Staje pośrodku mojego życia. Pokazuje rany, zapewnia o miłości. Spełnia obietnicę.
Wiatru nie widzimy, ale go czujemy, słyszymy jego szum, widzimy uginające się gałązki drzew i falujące trawy. Tak jest i z Duchem Świętym. Nie widzimy Go, ale dostrzegamy owoce Jego działania.
Homilia na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
