Przyjechała do Lichenia, aby nieść pomoc i ulgę w cierpieniu osobom nieuleczanie chorym. Siostra Wioletta ze Zgromadzenia Misjonarek św. Rodziny przez dwa tygodnie pracowała jako wolontariuszka w Hospicjum im. bł. Stanisława Paczyńskiego w Licheniu Starym.
Z miłością powinni zwrócić się zdrowi do chorych, a chorzy do zdrowych. Zdrowi przekażą chorym swą współczującą miłość, która ich podniesie na duchu, pocieszy, chorzy natomiast przekażą zdrowym swą cierpiącą miłość, która uratuje ich dusze od zguby wiecznej.
Ale gdyby nawet ta miłość miała okazać się niewystarczająca, nie wszystko stracone. Istnieje bowiem Miłość potężniejsza od miłości ludzkiej – Miłość Boga, który „nie chce śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie”.
Co to znaczy być jak dziecko? Stać się jak dziecko znaczy wiedzieć, że jest się prawdziwie kochanym przez Boga i nie starać się być mądrym po swojemu. To „wiedzieć, że się jeszcze niczego nie wie”.
Książka zatytułowana „Jean Vanier. Biografia” jest lekturą wymagającą. Nie czyta się jej „jednym tchem”. Nie „pożera się” rozdziału za rozdziałem. To książka, która wymaga czasu.
Prosta i jedyna recepta na życie wieczne; „A kto by chciał mi służyć, niech idzie za Mną a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec”.
To prawda, że wiara jest łaską. Ale jest łaską, udzielaną tym, którzy otworzą swe serca na jej przyjęcie, którzy stale wsłuchują się w głos Boga w swojej duszy. To naprawdę niewielki wysiłek w porównaniu do wiecznej nagrody. Jezus obiecał przecież: „Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne”.
Serdecznie polecam tę wzruszającą lekturę Anny Dauphine Julliand zatytułowaną „Wyjątkowy dzień”', która jest kontynuacją książki także jej autorstwa pt „Ślady małych stóp na piasku”.
Siostra Wojciecha - boromeuszka z Mikołowa, na co dzień pracuje wśród osób chorych w Zakładzie Opieki Leczniczej w Mikołowie. W nielicznych wolnych chwilach wyznaje swą miłość Boskiemu Oblubieńcowi słowami ułożonych przez siebie bajek.
Tak jak Chrystus cierpiał za nas, otwierając nam przez to bramy królestwa Bożego, tak i my, naśladując Jego miłość, możemy swoje cierpienia uczynić darem dla ludzi, których kochamy.
